پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

ممکن است در ذهن برخی از آقایان، این تصور وجود داشته باشد که بحث مسمومیت دانش آموزان می‌تواند یک شیطنت از طرف گروه‌های تند رو یا مکانیزم انحراف فکری برخی از گروه‌های خاص باشد. این در حالی است که بسیاری از افراد و صاحب نظران معتقد به سه اصل جمهوریت، اسلامیت و انقلابی بودن کشور، این رویداد را بنوعی به سخره گرفتن بحث امنیت ملی، تلقی می‌کنند. به عبارت ساده تر، تائید وجود افراد و گروه‌هایی در جمهوری اسلامی، که با نگرشی توهمی ناشی از ضعف نظارت های موثره، خود را بالاتر از نظام دیده و نظام به هر دلیل ممکن در برابر آن‌ها مماشات می‌کند؟ جناب دادستان، ورود به این مسئله را با رویکرد حساسیت به بحث امنیت ملی، دنباله گیری کنید. جمهوری اسلامی ایران، جای این نوع نکبت بازی‌های خودسرانه با هر توجیه پشت پرده ای نیست. نظام امنیتی که مدعی است گنجشک مخالف و معاند را در هوا نعل می کند، مگر می شود که 90 روز ، هیچ اطلاعی از داستان نکبت بار مسموم سازی های سریالی نداشته باشد( درست مثل بازی احمقانه قرص های داخل کیک در پائیز سال گذشته)؟ شما انتظار دارید ، ما باور کنیم که چند بچه میمون اپوزیسیون ، سلطنت طلب یا داعشی این کار را رقم زده اند؟ آنوقت باید به ریش خیلی ها خندید و به حال خیلی ها گریه کرد.

چنان مبهم، گنگ و پر حاشیه حرف زده که اگر در هرکجای دنیا بود، مورد تمسخر قرار می‌گرفت. به منظور صریح‌تر گفتن و شفاف‌تر حرف زدن با این جناب به اصطلاح معاون وزیر درخواست می‌کنیم که فصل سوم (حقوق ملت) قانون اساسی را مطالعه کند. آقای معاون وزیر، اگر توانمندی یا شجاعت کار کردن و مدیریت در جمهوری اسلامی را نداری، لطفا با یک استعفا ما را خوشحال کن.این چه توجیحاتی است که برای یک مسئله شبه امنیت ملی بکار می بری؟ اینجا جمهوری اسلامی ایران است. حجی کن ، جمهوری، اسلامی ، ایران. سوال اینجاست که با نوعی بنیادگرایی ظاهرا دینی برای مسموم سازی های زنجیره ای روبرو هستیم یا قصد انحراف افکار عمومی وجود دارد؟ آیا اپوریسیون داخلی و خارجی، می تواند در این موضوع نقش داشته باشد؟